ADSL2 predstavlja familiju standarda koji su nastali kao potreba za povećanjem propusnog opsega PSTN (Public Switch Telephone Network) mreža neophodnih za zadovoljavanja intenzivnih aplikacija kao sto je IPTV. ADSL2 predstavlja početnu verziju koja je odobrena od strane ITU-a (International Telecommunication Union) 2003. godine i uključila je brojna

poboljšanja u odnosu na originalni ADSL standard. Osnovna prednost ADSL2 standarda u odnosu na originalni ADSL predstavlja brzina prenosa podataka u downstream-u koja je sa maksimalnih 8 Mbps, za originalni ADSL, povećana na maksimalnih 12 Mbps u slučaju ADSL2 standarda. Maksimalni upstream od 1Mbps i maksimalno rastojanje između centrale PSTN operatora i korisničkih modema od 5,5 km su i dalje ostali isti, ali je za razliku od standardnog ADSL-a, gde je moguće preneti jedan SD MPEG2 kompresovani video kanal (uz brzi Internet pristup i VoIP servise), kod ADSL2 standarda je moguće preneti dva SD MPEG2 ili jedan HD MPEG4 kompresovani video kanal (takode uz brzi pristup Internetu i VoIP servise).
ADSL2+

Neposredno posle standardizacije ADSL2, u cilju povećanja brzine prenosa podataka u downstreamu, sa 12 na 25 Mbps ali na uštrb maksimalnog rastojanja PSTN operatora i korisničkog modema sa maksimalnih 5,5 na 1,5 km, razvijen je ADSL2+ standard. U ovom standardu se koristi veći propusni opseg za downstream sto je i omogućilo povećanje brzine protoka podataka ali je neminovno smanjilo domet prostiranja signala.
Frekventnom raspodelom u slucaju originalnog ADSL standarda, niže frekvencije u rasponu od 0 do 4 kHz, su rezervisane za postojece telefonske servise, dok se za prenos podataka koristi frekventni opseg od 26 kHz pa do 1,1 MHz. Prenos podataka se obavlja u dva smera i to:
 
* Upstream koji predstavlja saobraćaj podataka sa smerom od korisnika (ADSL modema) ka centrali telefonskog operatora (DSLAM multiplekseru); za ovaj prenos je rezervisan frekventni opseg od 26 do 138 kHz;
 
* Downstream predstavlja suprotan smer (od DSLAM multipleksera ka ADSL modemu) a za njega je rezervisan propusni opseg od 138 do 1100 kHz.U slučaju ADSL2+ standarda, rezervisani propusni opseg iznosi od 138 do 2200 khz.
RE-ADSL2
Nedostak kojim je bilo neizvodljivo isporučiti servise maksimalnim brzinama od 25 Mbps krajnjim korisnicima koji žive na većem rastojanju od 1,5 km u odnosu na najbližu centralu, otklonjen je razvojem ADSL-Reach Extended (RE-ADSL2) standarda. Ovim standardom, zasnovanim na ADSL2 tehnologiji, omogućena je isporuka servisa do krajnjih korisnika koji su bili udaljeni maksimalno 6 km u odnosu na najbližu centralu, uz maksimalnu brzinu protoka podataka od 25 Mbps. Za varijantu prenosa podataka brzinama iznad 25Mbps koristi se VDSL tehnologija